Και καταφέρνω στη στιγμή να σου μιλώ ,
να ξεμακραίνω και ν’ αρχίζω απ’ την αρχή.
Να ξαναχτίζω απ’ τα κομμάτια τα παλιά
και τα σακάτια , το φεγγάρι και τη γη.
Μόνο μαζί σου,
κολλάει στο σώμα το κορμί σου και γιατρεύει την πληγή.
Μόνο μαζί σου, μόνο μαζί σου.

Και μοιάζει η θλίψη μονοπάτι για να μπω μες στην ψυχή σου,
να πλυθώ μ’ ένα σου δάκρυ,
Και είναι το χαμόγελο πατρίδα και τα μάτια σου ηλιαχτίδα
για να βλέπω στο σκοτάδι.
Μόνο μαζί σου,
γίνομαι αλήθεια και γλιστρώ μες στη μελωδική σιωπή σου.
Μόνο μαζί σου, μόνο μαζί σου.

Κι είδα τα όνειρα μπροστά μου όλα να γίνονται αλήθεια,
να γκρεμίζουν τη συνήθεια.
Κι είδα να γίνεσαι αστέρι, αγάπη, χάδι και αγέρι
και να φεύγεις μακριά
Μόνο μαζί σου,
γίνομαι έρωτας και σφίγγω μες στα χέρια τη ζωή σου.
Μόνο μαζί σου, μόνο μαζί σου.