Διαμάντια κάλπικα ειν’ τα προικιά σας
και μ’ άλλα ζύγια τον ντουνιά μετρώ
φεγγάρι τ’ όραμα με συνεπαίρνει
κι οι βολεψάκηδες με λεν τρελό.

Εγώ γεννήθηκα μαζί με τ’ άστρα
κι αλαφροϊσκιωτα στη γη πατώ
μ’ αερικά κρυφομιλώ τα βράδια
και στα παζάρια σας ψυχορραγώ.

Δεν ευδοκίμησα να ταξιδέψω
με τρένα κρύα και βαπόρια υγρά
στου νου τους χάρτες μου σταθμούς διαλέγω
κι ευθύς εκεί πετώ με την καρδιά.

Εγώ γεννήθηκα μαζί με τ’ άστρα
κι αλαφροϊσκιωτα στη γη πατώ
μ’ αγέρα κι όνειρο στεριώνω κάστρα
και στ’ άστρα αγέραστος ξαναγυρνώ.