Όταν κάτι με πληγώνει
έχω ένα μικρό μπαλόνι για
να το κρατώ.

Με ένα αχ, του δίνω αέρα,
το φουσκώνω και πιο πέρα
που εδώ πατώ.

Κι αν μου σκάσει το μπαλόνι,
έχω άλλο που με σώνει
και αν μου σκάσει και το άλλο
κάποτε φτερά θα βγάλω.

Για να βγω ψηλά να πάω
απ’ τις τσέπες μου πετάω
ό, τι και να βρω.

Τα υπάρχοντά μου βάρη,
που μου κλέψανε τη χάρη για
να μη χαρώ.

Κι αν που σκάσει το μπαλόνι (...)

Όταν χάνω το τιμόνι
έχω ένα μικρό μπαλόνι για
να κρατηθώ.

Κι όποιον δρόμο είχα πάρει
τον κοιτάζω απ’ το φεγγάρι για
να μην χαθώ.

Κι αν μου σκάσει το μπαλόνι (...)