Σε καιρό αμαρτωλό
βρήκα να χαμογελώ
και τα λόγια μου πουλώ
μα δε βρίσκω αγοραστή
που για τέτοια θα νοιαστεί
όλοι θέλουν τη χαρά
δωρεάν και με φτερά
ποιος ζητάει ν’ αγοράσει
λόγια που τα λεν κομπάρσοι.

Χάρισα καρδιά και σώμα
και τη σκόνη από το χώμα
που την πάτησες για στάχτη
και ας ήτανε χρυσάφι
τον αέρα σου χαρίζω
και όλα εκείνα που ελπίζω
σου χαρίζω το παρόν
και όλο μου το παρελθόν.

Όλα πάρτα χάρισμά σου
όλα πάρτα για δικά σου.

Περπατώ παραπατώ
σ’ ένα κόσμο ζιγκολό
και σε κόσμο απατηλό
λόγια της υπομονής
λένε στους ιθαγενείς
ζω με τέρατα και οχιές
και σε μαύρες εποχές
και όσοι ζούνε στις επάλξεις
θα χαθούν με ανατινάξεις.