Έχω νιώσει χτυπήματα που ήταν πολύ δυνατά,
προδοσίας φιλήματα που ήτανε τόσο γλυκά,
έχω κάνει εγκλήματα μόνο σ’ εμένα, εγώ,
σε μια θάλασσα από λάθη θα πνιγώ.

Δεν κυλάει αίμα στην καρδιά σου,
γδέρνει και πληγώνει τ’ άγγιγμά σου
και με στήνεις στο απόσπασμά σου
με τα μάτια τα ψυχρά σου.

Τι με κοιτάς, εσύ που, όλα σε μιαν άκρη, τα πετάς,
εσύ, τα όνειρα στη μέση παρατάς
και από πάνω, θα μου πεις πως μ’ αγαπάς,
τι με κοιτάς αφού στο τέλος, στο λιγότερο θα πας.

Έχω κάνει ανοίγματα που δεν τα κάνει καμιά,
έχω κλείσει τα ρήγματα και τα κενά στην καρδιά,
έχω στείλει μηνύματα μα έχω πάρει σιωπή,
την αλήθεια, μια φορά δεν έχεις πει.

Δεν κυλάει αίμα στην καρδιά σου,
γδέρνει και πληγώνει τ’ άγγιγμά σου
και με στήνεις στο απόσπασμά σου
με τα μάτια τα ψυχρά σου.

Τι με κοιτάς, εσύ που, όλα σε μιαν άκρη, τα πετάς,
εσύ, τα όνειρα στη μέση παρατάς
και από πάνω, θα μου πεις πως μ’ αγαπάς,
τι με κοιτάς, εσύ που, όλα σε μιαν άκρη, τα πετάς,
εσύ, τα όνειρα στη μέση παρατάς
και από πάνω, θα μου πεις πως μ’ αγαπάς,
τι με κοιτάς, αφού στο τέλος, στο λιγότερο θα πας.

Τι με κοιτάς, εσύ που όλα σε μιαν άκρη τα πετάς,
εσύ που, όνειρα στη μέση, παρατάς
και από πάνω, θα μου πεις πως μ’ αγαπάς,
τι με κοιτάς, αφού στο τέλος, στο λιγότερο θα πας.