«Ἀρχαία» καλεῖται κι ὅμως εἶναι το μέλλον.
Τό σύστημα πού ἀναγνωρίζει, αὐτό τῶν Ἀγγέλων.
Κακίας ριζοτόμος, ἀρετῆς φυτοκόμος,
ὁ Νόμος τοῦ Φωτός, ἀλαστόρων ὁ τρόμος!
Στύλος ἀκλόνητος μέσα στήν πτώση.
Αὐτή πού θά σώσει καί θά δώσει τήν ὤση.
Βακτηρία ἀπερίτρεπτη, μέσα στό χάος,
φάρος τηλαυγής, ὑπερκόσμιον φάος!
Αὐτή ἀγρυπνεῖ ὅταν ὁ κόσμος καθεύδει,
γρηγορεῖ ὅταν εἶναι σέ ρέμβη. Τροχοπέδη,
στά σκοτεινά τα σχέδια τῶν τεχνουργῶν,
τοῦ ὕπνου καί τῆς ἀπωλείας τῶν ψυχῶν!

Ἀρχαία Τάξις Πραγμάτων!
Δέν ἀπαρτίζεται ἀπό ἄνδρες αἱμάτων.
Δέν ἐπιβάλλεται διά μέσου τῶν ὅπλων.
Μαρτυρία τοῦ Φωτός,
τοῦ ἐκ τοῦ Πατρός τῶν Φώτων!

Δέν εἶναι ἡ ἀρχή τῆς ἐκ τοῦ κόσμου τούτου.
Δέν ἔχει στόχο τη συγκέντρωση πλούτου.
Δέν κάθεται ἐπί καθέδρας λοιμῶν, καί
δέν πορεύεται ἐν βουλῇ ἀσεβῶν.
Δέν ἀγαπᾶ ρήματα καταποντισμοῦ.
Δέν συντηρεῖ το μεσότοιχον τοῦ φραγμοῦ.
Δέν εἶναι πονηρευομένων συναγωγή,
ἀπό τη γῆ στούς οὐρανούς, εἴν’ ἡ διαφυγή!