Πες μου, ο πρώτος ο καιρός, γιατί να έχει φύγει,
μοιάζεις σαν να `σαι αστραπή, την άνοιξη που πνίγει,
παίρνεις τις νύχτες αγκαλιά και φεύγεις σ’ άλλα μέρη,
μένω να στέλνω δυο φιλιά το χτες που σ’ έχει φέρει.

Μη με προδώσεις, μη μ’ αφήνεις, μάτια μου,
το ξέρεις πως πονάω,
έχω δικαίωμα, εσύ αν με μισείς,
εγώ να σ’ αγαπάω.

Λίγες κουβέντες θα μου πεις, "τι κάνεις;" και "πώς πάμε;"
τώρα, σε μία αγκαλιά, οι δυο μας, πώς χωράμε;
είν’ η αγάπη μας παιδί που ο χρόνος το μαλώνει,
πες μου, ο δεύτερος καιρός, γιατί να μας πληγώνει.

Μη με προδώσεις, μη μ’ αφήνεις, μάτια μου,
το ξέρεις πως πονάω,
έχω δικαίωμα, εσύ αν με μισείς,
εγώ να σ’ αγαπάω.