Πέντε λέξεις σε ένα γράμμα
και νομίζεις πως καθάρισες.
Πάντα ήσουν βολεμένη
και ποτέ σου δε ρισκάρισες.

Μια σταγόνα έδωσες,
θάλασσες μου πήρες.
Κι άναβες και έσβηνες
σαν τους αναπτήρες.

Θέλω να δώσω μια γροθιά σ’ ένα μαχαίρι,
φωτιά να βάλω και μπροστά σου να καώ.
Μα ο έρωτάς σου με έχει αρπάξει από το χέρι
γιατί απ’ το πλάι σου να φύγω δεν μπορώ.

Μια απλή δικαιολογία
και το θέμα λες πως έληξε.
Κι η αγάπη της ζωής μας
όπως ήθελες κατέληξε.

Μια σταγόνα έδωσες,
θάλασσες μου πήρες.
Κι άναβες και έσβηνες
σαν τους αναπτήρες.

Θέλω να δώσω μια γροθιά σ’ ένα μαχαίρι,
φωτιά να βάλω και μπροστά σου να καώ.
Μα ο έρωτάς σου με έχει αρπάξει από το χέρι
γιατί απ’ το πλάι σου να φύγω δεν μπορώ.