Σου το φωνάζω από καιρό, μα δε με άκουγες.
Και με κοιτούσες σα χαζός κι όλο γελούσες.
Όταν την πόρτα σου χτυπούσα δε μου άνοιγες.
Πίσω απ’ τον τοίχο σου κρυμμένος το γλεντούσες.

Με την κοιλιά και με φιγούρα πορτοφόλι,
να με κοιτάς και να μου λες:-Εδώ είναι όλοι.
Άστα παράτα τα κι έλα μαζί μας,
είναι πιο όμορφη έτσι η ζωή μας.

Μαχαραγιάς πάνω σε ψεύτικα συνθήματα.
Να με κοιτάς από ψηλά, να κάνεις πλάκα.
Μέσα σε βούρκο κυνηγάς να βρεις τα θύματα.
Ξύπνα ρε φίλε! Ξύπνα μαλάκα!!!

Όλα είναι ψεύτικα. Όλα είναι ύποπτα!
Μια παραμύθα που σε λίγο ξεφουσκώνει.
-Να με θυμάσαι, σου `λεγα, δεν τρέχει τίποτα.
Μα θα ξεχάσεις ότι τώρα σε καυλώνει.

-Που πας ρε χαζέ;!
-Που πας;
Τρέξε τώρα!!!!!!

Που ειν’ η μαγκιά σου τώρα, το κυριλίκι σου;
Είδα γριά να σε κερνάει χθες το βράδυ.
Έτσι να βγαίνει το χαρτζιλίκι σου.
Κι εσύ κρυμμένος να γυρνάς μες στο σκοτάδι.

Πουν’ το αντριλίκι σου; Το "εγώ πλερώνω;"
Πουν’ η κοιλιά που σου χαϊδεύαν στις πλατείες;
Έπρεπε να `λεγες: -Στην άκρη λερώνω,
τις συνειδήσεις σας και τις αξίες!

Μαχαραγιάς πάνω σε ψεύτικα συνθήματα,
να με κοιτάς από ψηλά, να κάνεις πλάκα.
Μέσα σε βούρκο κυνηγάς να βρεις τα θύματα.
Ξύπνα ρε φίλε! Ξύπνα μαλάκα!!!

Και ξαφνικά επαναστάτη με ζαρτιέρα,
μιλάς για δρόμους, για γραμμές και για πορείες.
Μας τα `παν κι άλλοι ρε, τράβα πιο πέρα.
Εσύ βραδάκι, καναπέ και ροζ ταινίες!

-Που πας ρε χαζέ;!
-Που πας;
Τρέξε τώρα!!!!!!