Όταν τα βράδια κοιμάται η Μαίρη,
τα παπούτσια της δε λένε να κοιμηθούν,
κατεβαίνουν τις σκάλες, γλιστρούνε στον κήπο,
περπατούν στα σοκάκια, στα όνειρά της γυρνούν.

Τα παπούτσια της Μαίρης λιώνουν τις νύχτες,
όσο κείνη κοιμάται αυτά τριγυρνούν,
την αγάπη γυρεύουν σα λιοτρόπια τον ήλιο,
σα μορφές ξεχασμένες που καθρέφτη ζητούν.
Τα παπούτσια της Μαίρης λιώνουν τις νύχτες,
όσο κείνη κοιμάται αυτά τριγυρνούν.

Όταν τα βράδια κοιμάται η Μαίρη,
τα παπούτσια της φεύγουν και βουβά περπατούν.
Μες στην πόλη της νύχτας μυστικά βηματίζουν
κι όταν πια ξημερώνει σκονισμένα γυρνούν.

Τα παπούτσια της Μαίρης λιώνουν τις νύχτες,
όσο κείνη κοιμάται αυτά τριγυρνούν,
την αγάπη γυρεύουν σα λιοτρόπια τον ήλιο,
σα μορφές ξεχασμένες που καθρέφτη ζητούν.
Τα παπούτσια της Μαίρης λιώνουν τις νύχτες,
όσο κείνη κοιμάται αυτά τριγυρνούν.

Όταν τα βράδια κοιμάται η Μαίρη,
τα παπούτσια της δε λένε να κοιμηθούν