Στου σπιτιού μου την αυλή, στέκει μόνο ένα πουλί
Ψάχνει μια αγκαλιά ζεστή, να κρυφτεί.

Απ’ το τζάμι το θολό, το κοιτάζω κι απορώ
πώς αντέχει στη βροχή, να ζει.
Ξαφνικά σαν αστραπή, φτερουγίζει στη βροχή
στο παράθυρό μου έρχεται κοντά
Το ξέρω μου ζητά μια αγκαλιά

Και του δίνω μια φωλιά για να κρυφτεί
στις παλάμες το κρατώ να ζεσταθεί
Δε μου ζήτησε πολλά, ένα χάδι, μια αγκαλιά,
μια γωνίτσα λίγο να ξεκουραστεί.

Και περάσανε που λες, οι βροχές οι δυνατές
και ο ήλιος ο ζεστός δίνει φως.

Το πουλάκι κελαηδά, μοιάζει να χαμογελά
τα φτερά του ανοίγει και πετά

Γεια σου φίλε μου μικρέ, να προσέχεις στα ψηλά που θα πετάς
κι άμα νιώσεις μοναξιά, άνοιξε πάλι τα φτερά
θα σε περιμένει κάπου μια αγκαλιά.

Η αγάπη είναι πουλί, πάντα βρίσκει μια γωνιά για να κρυφτεί
Να’ χεις πάντα ανοιχτά, χέρια σώμα και καρδιά
κι άκουσέ με μην τη φοβηθείς...ποτέεεε!!!!