Αν με ρωτούσανε τι θα `θελα να κάνω,
πού θα `θελα να είμαι, τι θα `θελα να γίνει,
θα έλεγα, μαζί σου, και παίρνω την ευθύνη,
απ’ όσα έχω ζήσει εσύ μου έχεις μείνει.

Ξανά να με πληγώσεις,
να ζήσω ακόμα μια φορά τα ψέματά σου αληθινά,
αντέχω κι άλλη μαχαιριά για να μου δώσεις,
ξανά να σ’ αγκαλιάσω,
μαζί σου να ονειρευτώ για μια στιγμή, ένα λεπτό,
και δε με νοιάζει αν χαθώ όταν σε χάσω.

Αν με ρωτούσανε τι έχω στο μυαλό μου,
τι θέλω, τι ζητάω στην κάθε μου τη λέξη,
θα έλεγα, εσένα, χωρίς καμία σκέψη,
γιατί είσαι η μόνη που τόσο έχω λατρέψει.

Ξανά κι ας με πληγώσεις,
να ζήσω ακόμα μια φορά τα ψέματά σου αληθινά,
αντέχω κι άλλη μαχαιριά για να μου δώσεις,
ξανά να σ’ αγκαλιάσω,
μαζί σου να ονειρευτώ για μια στιγμή, ένα λεπτό,
και δε με νοιάζει αν χαθώ όταν σε χάσω.