Τα λάθη ανθρώπινα, είπες, προτού να σ’ ανοίξω και μπήκες
Μου ζήτησες κάτι και ήπιες, τη δύναμη, πες μου, πού βρήκες
Τα λάθη ανθρώπινα, είπες, κι ας μ’ άφησες ξάγρυπνο νύχτες
Με θέλεις, μου λες, κολασμένα, τι άλλο θα ακούσω από σένα;

Κι ύστερα ξύπνησες, και ύστερα ξύπνησες
Ακούς τι μου λες ή κρύβεις μια άλλη στο σώμα σου;
Ξεχνάς πόσο φταις ή θες να περάσεις την ώρα σου;
Ακούς τι μου λες ή μήπως τυχαία μου χτύπησες;
Σ’ εμένα μιλάς, να φύγεις εσύ μου το ζήτησες
Και ύστερα ξύπνησες, και ύστερα ξύπνησες

«Τα πάντα για πάντα σου δίνω», μου είπες «δε φεύγω, θα μείνω
Δε θέλω ξανά να σε χάσω, δε γίνεται να σε ξεχάσω»
Τα λάθη ανθρώπινα, είπες, κι ας μ’ άφησες ξάγρυπνο νύχτες
Με θέλεις, μου λες, κολασμένα, τι άλλο θα ακούσω από σένα;

Κι ύστερα ξύπνησες, και ύστερα ξύπνησες
Ακούς τι μου λες ή κρύβεις μια άλλη στο σώμα σου;
Ξεχνάς πόσο φταις ή θες να περάσεις την ώρα σου;
Ακούς τι μου λες ή μήπως τυχαία μου χτύπησες;
Σ’ εμένα μιλάς, να φύγεις εσύ μου το ζήτησες
Και ύστερα ξύπνησες, και ύστερα ξύπνησες