Με θάμπωσε η ομορφιά σου
που άλλη δε συνάντησα,
ενέχυρο κατάντησα,
στην πλάνα αγκαλιά σου.

Μαστόρικα μ’ έχεις τυλίξει
σατράπικα με κυβερνάς,
ποτέ δε λες πως μ’ αγαπάς
κι ο πόνος μ’ έχει πνίξει.

Θα `ρθει καιρός να σε πληρώσω,
ενέχυρο δε θα `μαι πια
κι απ’ τη μοβόρα σου καρδιά
για πάντα θα γλιτώσω.