Τι κι αν κρατάς τα χείλη σου κλειστά,
τι κι αν τα χέρια σου δε λεν να μ’ αγκαλιάσουν,
τι κι αν το δρόμο μας τραβάμε χωριστά,
τα δυο σου μάτια με καλούν να `ρθώ κοντά σου.

Αυτά τα μάτια και τι δεν λένε
όταν γελάνε και όταν κλαίνε,
όταν κοιτάνε τον ουρανό,
όταν ξυπνάνε το πρωινό.

Αυτά τα μάτια και τι δεν λένε,
πότε δροσίζουν και πότε καίνε,
αυτά τα μάτια, τα φωτεινά,
να `ταν δικά μου παντοτινά,
αυτά τα μάτια, τα φωτεινά,
να `ταν δικά μου παντοτινά.

Όταν κοιτάνε τον ουρανό,
όταν ξυπνάνε το πρωινό.

Αυτά τα μάτια και τι δεν λένε,
πότε δροσίζουν και πότε καίνε,
αυτά τα μάτια, τα φωτεινά,
να `ταν δικά μου παντοτινά,
αυτά τα μάτια, τα φωτεινά,
να `ταν δικά μου παντοτινά.