Ζει δίπλα μου ένας τύπος που δεν έχει ζωή
θα σε βαρέσει χωρίς λόγο
μη ρωτήσεις το γιατί
θα σε μπερδέψει και δεν το θέλεις

Πάει καιρός απ’ όταν ήσουνα μικρός
δε χρειαζόταν να σκεφτείς
μασημένη τροφή σε τάιζαν
μα έκλεινες τα μάτια και μπορούσες να ονειρευτείς
τώρα μεγάλωσες, σου 'ρθε ξαφνικό
έκλεισες τα μάτια και έπεσες να κοιμηθείς

Το πρωί τον ακούω να τη σπάει στον καθρέφτη
μήπως αυτός φταίει που κατέστρεψε τις σκέψεις του;

Φίλε, τα μάτια σου είναι φτιαγμένα για εκείνη
γιατί δε σου θυμίζει ζωή
δεν σε κουράζει
φτάνει να μην είναι ζωντανή