Από παιδί ναυάγησα στο κρύο του χειμώνα
κι αρνήθηκα την άνοιξη μ’ όλα τα χελιδόνια

Στη λύπη μου δε σ’ άκουσα, ούτε και στη χαρά μου
και τώρα που σε κοίταξα έφυγες μακριά μου.
Tα χελιδόνια δε γυρνούν και συ ποτέ δε φτάνεις
τα χελιδόνια δε γυρνούν και συ ποτέ δε φτάνεις

Από παιδί ναυάγησα στο κρύο του χειμώνα
κι αρνήθηκα την άνοιξη μ’ όλα τα χελιδόνια

Μέσα σε ήχους μυστικούς και σε θολές εικόνες
μέσα σε κόσμους μυθικούς και άγραφους κανόνες
Μέσα σε χίλιες μουσικές έχασα την χαρά μου
μέσα σε χίλιους αριθμούς έχασα το όνομά μου

Από παιδί ναυάγησα στο κρύο του χειμώνα
κι αρνήθηκα την άνοιξη μ’ όλα τα χελιδόνια.