Ένα πρωί θα χτυπήσεις την πόρτα
θα 'χεις πιασμένα τ’ ακριβά σου μαλλιά
θα με κοιτάξεις τρυφερά και θα μου πεις
''Ήρθα για σένα, μόνο για σένα''.

Θα `χουνε σβήσει στην πόλη τα φώτα
κι όλα τα σύννεφα θα τρέχουν μακριά
μα εσύ θα 'ρθεις για να μου πεις ψιθυριστά
ήρθα για σένα, μόνο για σένα,
ήρθα για σένα εδώ, μόνο για σένα και δε θα φύγω ξανά''.

Μια Κυριακή όπως όλες τις άλλες
θα μου κρατήσεις το χέρι σφιχτά
θα μου μιλήσεις, δειλά θα σκύψεις στ’ αυτί μου αργά
''Ήρθα για σένα, θα πεις, μόνο για σένα''

Μπορεί να βρέχει, να πέφτουν οι στάλες
σαν δάκρυα πάνω στη φτωχή μου καρδιά
μα εσύ δυο λέξεις αν πεις θα στεγνώσουνε όλα μεμιάς
"Ήρθα για σένα, μόνο για σένα
ήρθα για σένα εδώ, μόνο για σένα και δε σ’ αφήνω ξανά"

Είσαι αυτό που θα διώξει τον πόνο
κι όταν τα μάγια λυθούν ξαφνικά
σαν να σε γνώριζα πάλι κι ήρθα στον κόσμο ξανά
μα ήρθα για σένα, μόνο για σένα.

Ένα φιλί θ’ ανταλλάξουμε μόνο
και δε θα νιώθω αμήχανα πια
σαν να σε γνώριζα από παλιά και τώρα ξέρω καλά.

Μα δε θα κρυφτώ, θα’ μαι φως ανοιχτό να σε περιμένω.
Θα ξαγρυπνώ. τον καιρό θα μετρώ, θα επιμένω...