Φυσάει, άδειο δωμάτιο, φυσάει
αγέρα τραγούδι, πνιγμένο αχ
σβήνει αργά, μια σταγόνα ανάσας δε φτάνει,
δεν ξεδιψά...

Φυσάει, άδειο δωμάτιο, φυσάει
παγώνει το αίμα, χαμογελάει
Πριν το σκοτάδι, απλετο φως
λάγνος χορός, ο στερνός σπασμός

Χάνομαι όσο ανασαίνω
όσο σωπαίνω
Χάνομαι για ν’ ανασάνω
για να σιωπώ

Φυσάει, άδειο δωμάτιο, φυσάει
βουβή συγγνώμη σαν προσευχή
πέρα απ’ το χρόνο χωρίς οξυγόνο
άδολη διαδρομή

Φυσάει, άδειο δωμάτιο, φυσάει
στιγμή που αιώνια κρατάει ζωντανή
αλήθεια πικρή, τραγική ειρωνεία
παγίδα, ελευθερία

Χάνομαι όσο ανασαίνω
όσο σωπαίνω
Χάνομαι για ν’ ανασάνω
για να σιωπώ

Χάνομαι όσο ανασαίνω
Χάνομαι όσο σωπαίνω
Χάνομαι για ν’ ανασαίνω
Χάνομαι για να σιωπώ