Σε βρήκα εργαζόμενο σε κατοικία από μπετόν,
σ’ απόσταση των αρχικών σου αξιών,
να ψάχνεις στο σκοτεινό σου παρελθόν
να χάνεσαι ζητώντας το παρόν.

Είχες μια λάμψη στα χέρια, στην καρδιά,
μια σχέση χαρακτήρα - ψυχής διαχρονικά,
ν’ ανακαλύπτεις τη σκοτεινή σου την πλευρά,
ταξίδι μέσ’ στο χρόνο να φεύγεις στα βαθειά.

Αντίσταση κρατάς μ’ επιμονή,
στην ύποπτη, σκιώδη διαδρομή,
η άρνησή σου στη συμμετοχή,
δε θέλω την κοινωνική σας διαστροφή.

Σε είδα να καλείς το πεπρωμένο σε άλλη διάσταση,
ενέχυρο χαρίζεις τη ζωή σου στην εξάρτηση,
να ζεις μικρούς θανάτους, σκοτάδι σε κυκλώνει, η απόφαση,
μετέωρη η ψυχή σου, σκιά μέσ’ στη θολή σου εγκατάλειψη.

Με βία και πυξίδες, παλεύεις με τις τύχες μιας αναμονής,
λαμπτήρες αλογόνου φωτίζουν το σημείο μιας υπογραφής,
να βλέπεις μια Ελλάδα στην άκρη του Καιάδα, να εκλιπαρείς,
να σβήνει τ’ όνειρό σου, χωρίς το ιδανικό σου μιας καταστροφής.

Αντίσταση κρατάς μ’ επιμονή,
στην ύποπτη, σκιώδη διαδρομή,
η άρνησή σου στη συμμετοχή,
δε θέλω την κοινωνική σας διαστροφή.

Δε θέλω την κοινωνική σας διαστροφή.