Η μοναξιά σαν μια ταινία ενηλίκων.
Την έχω δει, την έχω χρόνια αποστηθίσει,
δίνω μαθήματα γι’ αρχάριους κατ’ οίκον,
που δεν μπορούν ή δεν την έχουν συνηθίσει.

Έχω γεμίσει το δωμάτιο καθρέφτες
να `χω την αίσθηση πως έχω μια παρέα
κι όταν φοβάμαι των ονείρων μου τους κλέφτες
παραμιλάω να τρομάζουν με τα νέα.

Σαν ένας άνθρωπος που αντάμωσα τυχαία,
μια νύχτα αβάσταχτη που έφυγα δραπέτης,
πρώτη αγάπη μου, μπορεί και τελευταία,
η μοναξιά που δε με χώρισε ποτέ, ποτέ της.