Του τραγουδιού τη μοναξιά
θα τηνε τραγουδήσω
κι ας έρθεις τότε μια βραδιά
να με απαρνηθείς.
Δε θα σηκώσω κύματα
στης θάλασσας τα βράχια
κι όταν κοντά σου πια θα’ ρθώ
να με υποδεχτείς.

Του ουρανού τα χρώματα
θα σου τα ζωγραφίσω
μα τότε θα κοιτάς ψηλά
στης νύχτας το βυθό.
Και όταν ξημερώσει πια
μονάχος θα `χω μείνει,
ο αέρας θα `ναι δίπλα σου
μα εγώ δε θα `μαι εδώ.

Κι όταν θα φύγει μακριά
ο πόνος στην ψυχή μου
κι αν τότε πια δεν τραγουδώ
θα χάσω τη φωνή μου.