Σταθμός Λαρίσης και μετά Μεταξουργείο
υπόγεια κινούμαι να σε φτάσω
στο Σύνταγμα αλλάζω τρένο και σε δύο,
σε δύο στάσεις θα `ρθω να σε πιάσω.

Τρέχουν τα πόδια μου στις σκάλες του ισογείου
κυλιόμενο χαλί που το τραβάς εσύ,
Μέγαρο Μουσικής, παιδιά του ωδείου,
στις παρτιτούρες μπολερό είναι το φιλί.

Στο πάρκο Ελευθερίας μη σε χάσω
θυσία στο Θησείο για τα φιλιά σου,
στο Γκάζι πάτα φρένο να σε φτάσω,
επόμενος σταθμός η αγκαλιά σου.

Βήμα το βήμα περπατάω σαν άσπρη γάτα
καλότυχα να είναι όλα και απλά
''απεριορίστων διαδρομών `’ γράφει στην κάρτα
μπορούμε, αν θέλεις, να βρισκόμαστε συχνά.