Σε ένα ποτήρι κι απόψε καταλήγω
κάθε που κλαίω, να το ξέρεις, κλαίω λίγο

και να φοβάσαι πως μια μέρα θα εκραγώ,
γιατί έχω μέσα μου πολύ μπαρούτι εγώ,

σα μια μικρή, δειλή χειροβομβίδα,
που πίνει μόνη της ξανά, χωρίς ελπίδα.