Δεν είμαι έτσι,
δεν είναι αυτό που βλέπεις,
δεν είμαι αυτός.
Σταμάτα να με κοιτάζεις.
Είμαι ο κακός μου εαυτός
που παρατάει τα όπλα, που μένει μισός
κι ανίκανος, σαν αναμμένος φακός μέσα στο μεσημέρι.
Ανήμπορος, σα βρεγμένος καπνός
Ανίκανος, τελευταίος ελιγμός πριν σου φύγει το αμάξι
Ανήμπορος, σαν αποχαιρετισμός
Ανίκανος, σαν αναμμένος φακός μεσα στο μεσημέρι
Ανήμπορος, σαν ξεραμένος πυλός
Ανίκανος, σαν τη μεγάλη ευχή πριν να σβήσεις την τούρτα
Ανημπορος, σαν τελευταίος ασπασμός.