Μας βρήκαν δύσκολοι καιροί
και μείναμε δυο ξένοι.
Μες στην καρδιά μας την πικρή
η νύχτα μπαινοβγαίνει.

Φεύγουν τα τρένα απ’ το σταθμό,
πέφτει βροχή στο τζάμι.
Το δάκρυ απ’ τον χωρισμό
είναι βαθύ ποτάμι.

Σβησμένα γράμματα κι οι δυο
στου κόσμου την πορεία,
χωρίς οδό και αριθμό
κι ανάμνηση καμία.

Φεύγουν τα τρένα απ’ το σταθμό,
πέφτει βροχή στο τζάμι.
Το δάκρυ απ’ τον χωρισμό
είναι βαθύ ποτάμι.