Ένα-ένα μάζεψες τα πράγματα σου
Στη βαλίτσα στρίμωξες τα αισθήματα σου
Και τη πόρτα, άνοιξες

Ένα δάκρυ έτρεξε στο πρόσωπό σου
Στο βυθό μου πνίγηκε το όνειρό σου
Είπες και με άφησες

Μα πριν φύγεις θέλω πρώτα να σου πω
Πως δε νίκησε κανείς το χωρισμό
Κανείς που αγαπάει

Ότι δώσαμε δεν ήταν δανεικό
Γι αυτό μέσα σου θα υπάρχω πάντα εγώ
Κι αυτό θα σε πονάει

Λίγο-λίγο χάνω πια κάτι δικό μου
Βλέπω μες τα μάτια σου το άλλο μισό μου
Να απομακρύνετε

Τώρα το παράπονο με σκοτεινιάζει
Η καρδιά μου ράγισε και δε σε νοιάζει
Αν κομμάτια γίνεται