Θυμάμαι μου ’λεγες εσύ είσαι ο άνθρωπός μου,
πως θα ’σαι δίπλα μου αγάπη δυνατή.
Είχε χαράξει και εσύ ήσουνα το φως μου,
ήσουνα άστρο, ήσουν ήλιος στην αυγή.

Έφυγες νωρίς χωρίς να πεις τι έγινε.
Έφυγες νωρίς, τίποτα πια δεν έμεινε.
Έφυγες εσύ και όλα πια χαθήκανε.
Έφυγες χωρίς μια λέξη να μου πεις.

Έφυγες νωρίς και όλα πια χαθήκανε.
Έφυγες νωρίς, ψεύτικα όλα ήτανε.
Μα όλα είναι εδώ κι εσένα περιμένουνε.
Πάντα καρτερώ, μια λέξη να σου πω.

Είχα τα μάτια μου θολά και σε περίμενα
και η καρδιά μου την καρδιά σου λαχταρούσε.
Μα εσύ δεν ήθελες, δεν άκουγες, δεν μίλαγες,
δάκρυζε τ’ όνειρο μαζί μου και πονούσε.