Μες τη μαύρη λίμνη η Σελήνη κολυμπά
τα μάτια σου ζηλεύει και μια χάρη σου ζητά,
δώστα μου για μια στιγμή στον κόσμο σου να μπω
τα σύννεφα να σβήσω απ’ αυτό τον ουρανό,
άφησε το άρμα της στην άκρη του γιαλού
και ευθύς πήγε και στάθηκε στη μέση του χορού
ψέλλισε αγάπης δυο λόγια τρυφερά,
μα ξάφνου είδε τις ίριδες να στάζουν ψέμα ήταν αίμα,
έκλαιγε και τραγουδούσε λόγια μαγικά,
σφάλισε τα βλέφαρα της και έφυγε μακριά
και έγινε σκοτάδι ξαφνικά.

Έκλαιγε και τραγουδούσε λόγια μαγικά
σφάλισε τα βλέφαρά της και έφυγε μακριά
και έγινε σκοτάδι ξαφνικά.