Τι μου δίνεις να γυρίσω
πώς φυσάς ν’ ανοίξω πανιά
πώς το χέρι να κρατήσω
που ξανά μου δίνει φωτιά.

Στο ταξίδι αυτό
τι λόγια να πω
χαμένη καρδιά μου σαν το θησαυρό.

Μου `χες κλάψει πολλά
πάνω σε δυο φιλιά.
Είναι η ζωή μια μάχη απλώς
κι άδικος, παράξενος αποχωρισμός.

Μου `χες δώσει πολλά
πάνω που `λεγες γεια.
Είναι η ζωή μια τρέλα εντελώς
όνειρο που τρέμει μπρος το φως.

Πώς τα χείλη να φιλήσω
που `χουν δει και ψέμα κι ευχή.
Τι μου δίνεις να γυρίσω
τι θα δω που δεν το έχω δει.