Έχω λυσσάξει στην πείνα
Είμαι ένας σκύλος στην Αθήνα
Σαν του Δεληβοριά ή του Δρογώση
Μες στην σταδίου τις πατούσες μου έχω λιώσει

Στο κολονάκι στα Εξάρχεια
Και κάθε βράδυ στην Σωκράτους
Δέκα ευρόπουλα ζητάνε
Για να βρεθώ στην αγκαλιά τους

Μετρώ τα αμάξια μετρώ τους πεζούς
Μετράω έξυπνους μετράω χαζούς
Τα περιστέρια στο δρόμο μετρώ
Μα δεν μ’ αφήνουν να μπω στο μετρό

Είμαι ένας σκύλος που ζει στην Αθήνα
Είμαι ένας πρόσφυγας από την Ραφήνα
Κάποιοι με κράτησαν σχεδόν έναν μήνα
Και με πετάξαν ένα βράδυ στην πισίνα

Κάπου στο Σύνταγμα από πίσω
Κάποια ανάγκη μου με πιάνει
Όμως εγώ έχω τρόπους
Δεν είμαι σαν τους ανθρώπους

Θα προσπεράσω τους τσολιάδες
Τους ασφαλίτες τους νταβάδες
Και θα γελάω με την ψυχή μου
Που κατουράω στο Μαξίμου