Γυρίζω στην παλιά ζωή μου
στο γραφείο, στις παρέες μου, στην όση αντοχή μου
διώχνω τον καπνό της φαντασίας μου
που σ'έφερε ξανά στη γη μου
στήνω ένα ένα τα οχυρά μου
τα βάθη, τα όριά μου, τα τείχη τα ψηλά
και τις ασπίδες μου
όλα ελεγμένα, όλα σωστά

Κι όμως ούτε ώρα δε σε ξέχασα..

Κλέψε με,
γι'αυτό δεν κλείνω την πόρτα τα βράδια
Κλέψε με,
γι'αυτό αφήνω στο σώμα αναμμένα δυο χάδια
Κλέψε με,
να γίνει απόψε στο ζητάω σα χάρη
έλα και κλέψε με
Μακάρι να'χα το κουράγιο να'ρθω εγώ, μακάρι

Κατάφερα να σβήσω τα τηλέφωνα
τον ήχο του αριθμού σου, τα αποτυπώματα σου
Μα! το σημαντικό δεν το κατάφερα
πώς να πάρω από τη μνήμη πίσω τα λάφυρα
έκρυψα τη λύπη όπως πρέπει
να φαίνομαι εντάξει, ο κόσμος να μη βλέπει
τα δάκρυα προς τα μέσα τα γύρισα

Όμως ούτε τότε δε σε νίκησα..

Κλέψε με,
γι'αυτό δεν κλείνω την πόρτα τα βράδια
Κλέψε με,
γι'αυτό αφήνω στο σώμα αναμμένα δυο χάδια
Κλέψε με,
να γίνει απόψε στο ζητάω σα χάρη
έλα και κλέψε με!!
Μακάρι να'χα το κουράγιο να'ρθω εγώ, μακάρι

Ρίχνω μια πέτρα στο φόβο,
τρέχω πίσω του απόψε κι άλλη δύναμη νιώθω
απόψε που'χει φεγγάρι,
όσα μέσα μου κρύβω να φανούνε μακάρι

Κλέψε με..
μακάρι, μακάρι, μακάρι, μακάρι, μακάρι..

Κλέψε με,
γι'αυτό δεν κλείνω την πόρτα τα βράδια
Κλέψε με,
γι'αυτό αφήνω στο σώμα αναμμένα δυο χάδια
Κλέψε με,
να γίνει απόψε στο ζητάω σα χάρη
έλα και κλέψε με
Μακάρι να'χα το κουράγιο να'ρθω εγώ, μακάρι