Τι χρώμα να `χει ο έρωτας, τι χρώμα να `χει η μοναξιά,
σαν βγαίνει νύχτα παγανιά το στρογγυλό φεγγάρι...

Κοιμούνται μέσα στην καρδιά τα όνειρα και τα πουλιά
ποιος θα `ρθει να τα πάρει;

Σαν της φωτιάς το πάτημα, σαν της σιγής το άγγισμα,
πάει η ζωή μου όλη στου κόσμου το περβόλι.

Τι χρώμα να `χει η ελπίδα μου, τι χρώμα να `χει το φιλί
σαν ανεβαίνω το σκαλί, σκαλί να `ρθω κοντά σου...

Τι χρώμα να `χει η μουσική, του πόθου το τρελό βιολί,
που λέει την ομορφιά σου.

Σαν της φωτιάς το πάτημα, σαν του φτερού το άγγιγμα,
μυστήριο και γητειά του κόσμου η ομορφιά!