Εμείς δεν πολεμήσαμε
μας κάρφωσαν τον πόλεμο
στις πιο απίθανες σπηλιές του οργανισμού μας.
Εμείς δεν πολεμήσαμε
μας χύσανε την έρημο στο πιάτο μας
οι διοικητές των super-market με πολιτικά.
Εμείς δεν πολεμήσαμε
απ’ τα ταβάνια μας στάζει το αίμα
κι ένα σάβανο αγκαλιάζει την αύρα μας.
Εμείς δεν πολεμήσαμε
γιατί έχουμε ειρήνη
που ντύνεται σκόνη στα σκοτάδια της κουζίνας.

Κι άλλοτε κρύβεται, στη σχάρα ψήνεται
μεταμφιεσμένη σε αδερφοσύνη
κι άλλοτε μπλε σκουλήκι στα μαχαιροπήρουνα.

Εμείς δεν πολεμήσαμε
κάθε μπαλκόνι κι ένας πεζοναύτης
ειρηνικές μονάδες πάνοπλου στρατού.

Ποτίζουν γλάστρες στις πολυκατοικίες
φυτρώνουν αγριολούλουδα
που χύνουν δηλητήριο και γλείφουν το τσιμέντο.

Εμείς δεν πολεμήσαμε
άναρθρος λόγος, άγαρμπο χάδι
λωρίδες γαλανόλευκες σε ξεκοιλιάζουν.
Εμείς δεν πολεμήσαμε
το αλφάβητο φαύλη ισότητα
που σε εκθέτει ανεπανόρθωτα στους στρατιώτες.
Εμείς δεν πολεμήσαμε
γιατί έχουμε ειρήνη κάθε απόκριες
κι ο γύφτος χτυπάει τρελά δαιμονισμένα.

Μέχρι να σκάσει η αρκούδα του
να σωριαστεί ελεύθερη
να σωριαστεί ελεύθερη από το ντέφι του.

Μας κάρφωσαν τον πόλεμο
μας έχυσαν την έρημο στο πιάτο μας
απ’ τα ταβάνια μας στάζει το αίμα
από το ντέφι του στάζει το αίμα.