Κάθε που νιώθεις μοναξιά
να έρχεσαι κοντά μου
σαν το πουλάκι να πετάς
μέσα στην αγκαλιά μου

Κάθε που νιώθω άδικα
τον κόσμο να με κρίνει
θα θελα εσένα δίπλα μου
ο πόνος μου ν σβήνει

Κάθε που κάτι με πονά
εσένανε θυμάμαι
καράβια που άραξαν μαζί
όμως για αλλού κινάνε

Είναι σκληρό που είσαι μακριά
πικρό φαρμάκι πίνω
τα μάτια σου νοστάλγησα
για ένα σου χάδι σβήνω

Για έλα το βράδυ στ’ όνειρο
και μείνε όταν ξυπνήσω
δίπλα μου πάλι να σε δω
κι έτσι ξανά να ζήσω