Αν τα παπούτσια σου ο χρόνος έχει πάρει
Τα μάτια κλείνω να σου ψάξω θάλασσα
Να αρπάξω απ’ τον αφρό της λίγα κύματα
Καινούρια εκεί μήπως και βρω μηνύματα

Τα χέρια απλώνεις για να βρεις στηρίγματα
Μα ο αέρας την αγάπη έχει πάρει
Στις προσευχές κουράστηκαν τα βήματα
Και στο μυαλό σου φύτρωσε σιωπής σκοτάδι

Γιατί γελάω όταν σου λένε πάλι σε αγαπώ
Γιατί γελάω όταν σου λένε πάλι ψέμα
Γιατί εσύ νομίζουν είσαι άστοχο υλικό
Και πίνεις μόνο της αγάπης το αίμα

Γιατί γελάω όταν σου λένε σε αγαπώ
Γελάω όταν το μέλλον βλέπουν τέρμα
Γιατί το εφήμερο απ’ το αιώνιο έχει ανάμεσα θεό
Και εσύ γνωρίσεις των αγγέλων σου τα χέρια

Το μόνο που ήξερες ήταν να αγαπάς
Να ψάχνεις φως στα μάτια τα μεγάλα
Μα κόλλησαν οι μέρες σου κι αργά μιλάς
Στα βήματα που ακούγονται στη σκάλα

Χάνεις τη μπάλα και ψάχνεις τη σκάλα
Ψηλά να ανέβεις να ρωτήσεις το θεό
Που σταματάει η τιμωρία που πέφτει αργία
Μα αυτός σου ρίχνει μόνο κεραυνό

Γιατί γελάω όταν σου λένε πάλι σε αγαπώ
Γιατί γελάω όταν σου λένε πάλι ψέμα
Γιατί εσύ νομίζουν είσαι άστοχο υλικό
Και πίνεις μόνο της αγάπης το αίμα

Γιατί γελάω όταν σου λένε σε αγαπώ
Γελάω όταν το μέλλον βλέπουν τέρμα
Γιατί το εφήμερο απ’ το αιώνιο έχει ανάμεσα θεό
Και εσύ γνωρίσεις των αγγέλων σου τα χέρια

Γιατί γελάνε όταν λες στον ήλιο θα καώ
Σε κοροϊδεύουν όταν πέφτεις στη βελόνα
Γιατί γελάνε σαν το φάρμακο το βλέπεις για εχθρό
Αφού αιχμάλωτη σε έχουνε τα χρόνια