Είχαμε έναν ήλιο στην αυλή ολόδικό μας,
παίζαν μαζί του τα μικρά, μικρά παιδιά.
Παίζαν μαζί του τραβώντας του τα γένια
κι απάνω του τσακώναν πεταλούδες.

Μ’ αυτός ερχότανε κάθε πρωί
να πιει νερό, νερό από τη βρύση
κι όταν ξεφούρνιζε η μάνα το ψωμί
κι ολόχρυσο τ’ άπλωνε στην αυλή,
αυτός κατέβαινε από τον ουρανό,
ψωμί γινότανε στο άσπρο το σεντόνι
κι επάνω ξάπλωνε και περίμενε,
περίμενε τη μάνα να `ρθει να τον σκεπάσει.