Πέφτει η βροχή στα τζάμια στο παρμπρίζ
κι όλο παράσιτα το ράδιο μου βγάζει
Είπες χωρίζουμε, είπες χωρίζουμε
και στάθηκε η γη
τρύπησε τ’ όνειρο και άρχισε να στάζει

Κι οδηγώντας μόνη, μες την εθνική
έφτασα το πρωί στη Θεσσαλονίκη
Εκεί μπορούσα ν’ αρχίσω απ’ την αρχή
και για τον έρωτα να μην πληρώνω νοίκι

Πέφτει η βροχή στο τζάμι το θολό
και μια κασέτα με τον Πάριο όλο κλαίει
Είπες χωρίζουμε, είπες χωρίζουμε
και χώρισα στα δυο
κι ούτε που με ένοιαζε να ψάξω το ποιος φταίει