Και τώρα πες μου με ποιο τρένο θες να φύγω
και τώρα δείξε μου καράβι για να μπω.
Και μη με διώχνεις κάθε μέρα λίγο - λίγο,
δεν είναι δύσκολο να πεις «δε σ’ αγαπώ».

Κι όπως πάει κι όπως πάει, η αγάπη μας ξεφτάει.
Σπάει η αλυσίδα, σπάει, που μας έδενε γλυκά.
Κι όπως πάει κι όπως πάει, το όνειρο μας ξεψυχάει.
Κι όπως η ζωή μας πάει θα χαθούμε τελικά.

Κλείσε την πόρτα σου λοιπόν να μην περάσω
και τώρα διώξε με αν θες μια και καλή.
Πες μου αντρίκεια ότι θες να σε ξεχάσω,
όπως με διώχνεις λίγο - λίγο τι ωφελεί.

Μα όπως πάει κι όπως πάει, η αγάπη μας ξεφτάει.
Σπάει η αλυσίδα, σπάει, που μας έδενε γλυκά.
Κι όπως πάει κι όπως πάει, το όνειρο μας ξεψυχάει.
Κι όπως η ζωή μας πάει θα χαθούμε τελικά.