(Φωνές ανδρών-γυναικών μόνες και μαζικές)

Τον 7ο αιώνα διασχίζουμε,
ενώ η σλαβική απειλή,
πάλι την πόλη μας κυκλώνει.

Τριακόσια χρόνια,
τώρα,
η Θεσσαλονίκη δεν ησύχασε!

Απ’ τις επιδρομές!

Οι Γότθοι,
πριν διακόσια χρόνια,
την κυκλώσανε.

Με τον Αρχιεπίσκοπο αρχηγό,
οι Θεσσαλονικείς,
‘διώξαν από τα κάστρα μακριά,
την απειλή των Γότθων!

Η Ιστορία έφερε εναντίον μας,
από τη μακρινή Ανατολή,
άλλη φυλή βαρβαρική!

Άβαροι!
Το τρομερό όνομά τους!

Δυο χρόνια ολόκληρα,
σαν θηρία,
κυκλώσανε την πόλη!

Μα,
των προγόνων μας οι ηρωικές ψυχές,
έδιωξαν μακριά,
τα άγρια ασιατικά στίφη.

Το μαρτύριο, όμως, της πόλης μας,
τέλος δεν έχει.

Μες από τον Στρυμόνα!
Τον Αξιό!...
Και τον Αλιάκμονα!

Άλλες ράτσες πρωτόγονες,
από στεριά και θάλασσα,
τριγύρω ζωσανε την πόλη!

Η επιθυμία μας γέννησε,
ένα όνειρο τρελό!
Αέρινη παίρνοντας μορφή,
με σάρκα και οστά!

Σαν οπτασία,
έτρεχε στα τείχη επάνω,
ο Άγιός μας Δημήτρης!

Αέρας φοβερός!
Μεγάλα κύματα σηκώθηκαν!

Οι εχθροί τα `χασαν!
Ο λαός έκανε έξοδο ηρωική!

Έτσι,
τράπηκαν σε φυγή,
κι εκείνα τα βαρβαρικά στίφη!

Στα χρόνια που έρχονται,
άλλη απειλή θεριεύει!

Αβαροσλάβοι,
διψούν να πάρουνε την πόλη!

Στα τείχη τα υπερήφανα,
όμως,
η επιθυμία τους αυτή,
άδοξα σβήνει!

Δίψα σβησμένη άδοξα,
μες στους αιώνες παραμένει!

Τώρα,
η σλαβική απειλή,
πρέπει να εξαφανιστεί!

Και σαν εφιάλτης να χαθούν,
απ’ όλους τους ορίζοντες,
μακριά απ’ την πόλη,
οι Σλάβοι!...