(Φωνές γυναικών)

Ας πάμε εκεί!
Ψηλά!

Στα προαιώνια αυτά,
των προγόνων μας,
με αίμα ποτισμένα, τείχη!

Την εικόνα των Σλάβων,
που τρομαγμένοι φεύγουν,
ν’ απολαύσουμε!

Όπως τόσοι πολλοί,
στο παρελθόν,
ταπεινωμένοι έχουν φύγει!

Εκεί! Ψηλά!
Εκεί! Στα τείχη!

Που τα χαϊδεύει,
τώρα,
ελεύθερη η πνοή,
της αγαπημένης πόλης μας!

Θεσσαλονίκης!

Να ζήσουμε ανάλαφρες στιγμές!
Λύτρωσης! Ξενοιασιάς!

Εκεί! Ψηλά!
Στα αιώνια! Τα παντοτινά!
Στ’ αγαπημένα τείχη!