(Φωνές επαναστατημένου πλήθους)

Αδέρφια!...
Θεσσαλονικείς!... Θεσσαλονικιές!...

Ήρθε η Χρυσή Χρονιά!...
Το 1342!
Η επανάσταση της ανθρωπιάς νίκησε!...

Θάνατος στους τοκογλύφους!...
Θάνατος στους ευγενείς!...
Θάνατος στους πλούσιους!...

Όλη η εξουσία στον λαό!...
Κάτω η ιδιοχτησία!...
Τα χτήματα των καλόγερων στον λαό!...

Οι τοκογλύφοι,
μας ρουφούσανε το αίμα!...

Απ’ το αίμα της ζωής μας,
ζωή έπαιρναν αυτοί.

Λέγαν,
με κακόμοιρο ύφος… και απέραντη ειρωνεία…

“Πως θα ζήσουμε;...”
“Αφού καμιά δουλειά δεν ξέρουμε να κάνουμε;...”

Το ίδιο λένε κι οι ληστές!...
Γι’ αυτό ληστεύουν!

Ναι!...
Ληστές είν’ οι τοκογλύφοι!...
Οι τοκογλύφοι είναι ληστές!...
Θάνατος στους τοκογλύφους!...

Που μας γδέρναν!... Μας μαστίγωναν!...
Μας φυλάκιζαν!... Μας ρουφούσανε το αίμα!...
Όταν ήταν δυνατοί!...

Αδέρφια!...

Η Νίκη μας...
δείχνει πως υπάρχει Θεός!...

Ναι!... Υπάρχει Θεός!...
Αυτός βοήθησε την επανάστασή μας!...
Θεός αληθινός!... Θεός αληθινός!... Θεός αληθινός!...

Αδέρφια!...

Το κίνημά μας!...
Το κίνημα των Ζηλωτών πέτυχε!
Είναι στην Εξουσία!...

Όχι, για ν’ αρπάξει απ’ τον φτωχό λαό!...
Μα, για να τα μοιράσει όλα!

Από ετούτη την στιγμή, δεν υπάρχει ιδιοκτησία!...

Όλοι θα είναι ίσοι!...
Όπως...
μπροστά στον θάνατο!...

Μόνος αφέντης ο λαός!...
Αυτός που τα `φτιαξε όλα!...

Αδέρφια!...

Πολύ αίμα χύθηκε!...
Για το αίμα,
που αιώνες χύναμε εμείς!...
Μα, ήταν αναγκαίο!...

Ας ευχηθούμε,
αυτό,
να είν’ το τελευταίο!

Ας ευχηθούμε, να είν’ το τελευταίο!
Να είν’ το τελευταίο! Να είν’ το τελευταίο! Να είν’ το τελευταίο!

(Ακούγεται φωνή από το Μέλλον)

Όμως...
δεν ήταν το τελευταίο!
Η Λαϊκή Δημοκρατία κράτησε εφτά χρόνια.
Κατέρρευσε μέσα σε λουτρό αίματος!...
Όπως είχε ανέβει!