Εμείς!...
Αστέρια...
μεσαία και μικρά!...

Μες στους πυρήνες μας...
οι αντιδράσεις...
συνεχίζονται...

Η βαρύτητα...
όλα στο κέντρο τα τραβάει...

Άλλες δυνάμεις...
θερμικής πίεσης...
πιέζουν...
προς τα έξω...

Έτσι...
η πορεία της ζωής μας...
είναι αστραφτερή...

Ισορροπώντας...
σε αντίθετες δυνάμεις...

Το υδρογόνο...
όμως...
στους πυρήνες μας... τελειώνει...

Η ύπαρξή μας...
νοιώθουμε να μικραίνει...

Νέες αντιδράσεις... αρχίζουν...
από υδρογόνο... που δεν έχει καεί...
στον σφαιρικό φλοιό του πυρήνα...

Η ενέργειά μας...
θέλει να ελευθερωθεί...

Ελευθερώνεται...

Αρχίζουμε...
να μεγαλώνουμε...

Κρυώνουμε...
Παίρνουμε χρώμα κόκκινο...

Εμείς...
οι Κόκκινοι Γίγαντες...
έχουμε γεννηθεί...

Στο μακρινό μας παρελθόν...
σκόνη... και αέρια... ήμασταν...

Αστρικά Νέφη...

Αόρατες δυνάμεις...
μας συγκέντρωσαν...

Γίναμε...
Αστέρια αστραφτερά...

Ύστερα...
Κόκκινοι... Γίγαντες...

Καιρός...
πέρασε... πολύς...

Τώρα...
Κόκκινοι Γίγαντες...
εμείς...

νοιώθουμε...
την ζωή μας... να τελειώνει...

Τελειώνουμε...
μικραίνουμε πολύ...

Γινόμαστε...
Άσπροι Νάνοι...

Σαν Άσπροι Νάνοι...
ζήσαμε... πολλά...
χρόνια συμπαντικά...

Τώρα...
η ύπαρξή μας...
νοιώθουμε... να χάνεται...
να σβήνει...

Στο σκοτεινό...
αυτό...
αχανές κενό...
νοιώθουμε...
να κρυώνουμε...

Παγώνουμε...
γινόμαστε... ένα κομμάτι...
άνθρακας...

Είμαστε...
αστρικά πτώματα...

Γίναμε...
Μαύροι Νάνοι...