Ναι, είναι αργά γίναν πολλά
και οι δρόμοι χώρισαν για μας
δεν σε συγχωρώ
κι ούτε λεπτό από τη σκέψη μου περνάς

Μην τολμήσεις μη σκεφτείς
πώς μπορείς να ξαναρθείς
ξέρω άντεξα πολλά
όμως αρκετά!

Δεν μπορώ πια να ζω
με τα λάθη τα δικά σου
τώρα πια προσπαθώ
να χαμογελώ

Μη μ’ αναζητάς και μη ρωτάς
να μη σε νοιάζει πώς περνώ
έκανα για μας πάρα πολλά
μα τώρα μόνη μου θα ζω