Κοιμήσου κι εγώ στόλισα
με φύκια τα μαλλιά σου
και με κοράλλια κόκκκινα
την τρυφερή αγκαλιά σου.

Το δίδυμο φεγγάρι σου
παιδί αγγελοκρουσμένο,
να `ρθει κρυφά να σμίξετε
σε κόσμο ονειρεμένο.

Κοιμήσου κόρη του γυαλού
αφροστεφανωμένη
κι εγώ ταξίδι ετοίμασα
που θα σε περιμένει.

Θα `ναι κουπιά τα χέρια μου,
βαρκούλα το κορμί μου
κι η αγάπη μου η ανείπωτη
ψυχή και δύναμή μου.