Τρεμάμενη η σκέψη η πόρτα θ'αντέξει πριν φύγει η σιωπή
Σαν πρώτα φωνάζω μα εμένα κουράζω γιατί
δεν κλαίω για μένα μα μέσα από σένα η ζωή
μου τάζει τραγούδια που γράφω για σενα χωρίς μουσική

Και στάζει ο ιδρώτας στης πόλης τα φώτα και εσύ μοναχή
Ξεπλένω μια ανάσα την κάνω για σενανε ευχή
Αν πέσει μπροστά σου το λόγο φαντάσου για να ΄μαι εκεί
Και τώρα κοιτάξου..; αντέχω μακριά σου εκεί
Σιωπή…

Δε φτάνει η ελπίδα μα βλέπω στον τοίχο επάνω ρωγμή
Και πάλι φωνάζω μια απέλπιδα βγάζω κραυγή
Στα χέρια σου αίμα στου τέλους το βλέμμα χαμένη στιγμή
Κορμιά δίχως φρένα αντέχω για σένα αντέχεις και εσύ.