Πρωί και βράδυ σ’ αυτή τη ζήση
παραπατάω απ’ το μεθύσι.
Και όλοι λένε "Δως του μια θέση,
τώρα θα πέσει, τώρα θα πέσει."

Πώς με κατάντησες, αγάπη,
πώς με κατάντησες, ζωή!
Με ρίξατε σε μονοπάτι
που πάει στην καταστροφή.

Και όλοι λένε "Δως του μια θέση,
τώρα θα πέσει, τώρα θα πέσει."

Μ’ έχουν τσακίσει τα βάσανά μου
κι έχω ακόμα ζωή μπροστά μου.
Μοιάζω σαν βάρκα μέσα στο κύμα
κι όσοι με βλέπουν λένε "Τι κρίμα".

Πώς με κατάντησες, αγάπη,
πώς με κατάντησες, ζωή!
Με ρίξατε σε μονοπάτι
που πάει στην καταστροφή.

Και όλοι λένε "Δως του μια θέση,
τώρα θα πέσει, τώρα θα πέσει."