Η αρρώστια μου δε λέει να ξεκολλήσει
είναι που λείπεις και το μυαλό μου έχω διαλύσει
οι δρόμοι στενεύουν και δεν έχω πουθενά
κάτι στον κόσμο αυτό να με κρατά

Κι αν θα ξημερώσω θα κρυώνω
για να γυρίσεις στο κορμί μου, το κορμί μου θα λιώνω
Σαράντα χρόνια τη ζωή με τη ζωή μου πληρώνω
κι αν θα ξημερώσω...

Νιώθω ένα χέρι να θέλει να μ’ αγγίξει
Μα υπάρχει κάτι εδώ μέσα που θέλει να με πνίξει
κι αυτή η αρρώστια μου δε λέει να ξεκολλήσει
είναι που λείπεις και το μυαλό μου έχω διαλύσει

Κι αν θα ξημερώσω θα κρυώνω
για να γυρίσεις στο κορμί μου, το κορμί μου θα λιώνω
Σαράντα χρόνια τη ζωή με τη ζωή μου πληρώνω
κι αν θα ξημερώσω...