Μυρίζουν άρωμα και δρόμο τα φιλιά σου
και τους ορίζοντες μού κρύβουν τα μαλλιά σου,
λέω, για λίγο, τον θυμό σου να τρομάξω
και τα τραγούδια μου στα χέρια σου να κάψω,
κοίτα τη φλέβα στον λαιμό μου πώς χορεύει
και τον Θεό που για θεά του σε πιστεύει.

Σ’ αγαπάω και σκορπάω και εξαφανίζομαι,
σαν βροχή, στο πρόσωπό σου, εξατμίζομαι,
δεν μου λες ποια είν’ η αιτία μα δεν έχει σημασία.

Είν’ η αγάπη μου υπόθεση χαμένη,
είναι, στην άσφαλτο, δεκάρα πεταμένη,
θέλω στην μοίρα σου να δώσω λίγη τύχη
μα για συνθήματα ουρλιάζουνε οι τοίχοι,
κοίτα τη φλέβα στον λαιμό μου πώς χορεύει
και τον Θεό που για θεά του σε πιστεύει.

Σ’ αγαπάω και σκορπάω και εξαφανίζομαι,
σαν βροχή, στο πρόσωπό σου, εξατμίζομαι,
δεν μου λες ποια είν’ η αιτία και δεν έχει σημασία.

Σ’ αγαπάω και σκορπάω και εξαφανίζομαι,
σαν βροχή, στο πρόσωπό σου, εξατμίζομαι,
δεν μου λες ποια είν’ η αιτία κι μην έχει σημασία.