Γυρνάω ξανά, τα στεγανά του χρόνου σπάω
σε μια στιγμή που απέτυχα,
όπως θες να σ’ αγαπάω, γυρνάω ξανά.

Λυπάμαι αλλά τον τρόπο μου ρυθμίζουν,
οι συνήθειες, που απ’ τον καιρό
κοντεύουνε να γίνουνε αλήθειες, λυπάμαι αλλά.

Λόγια πολλά τα είπα κι έχουν μείνει
μαζεμένα σ’ ένα σωρό αζήτητα, φτηνά
και ξεχασμένα, λόγια πολλά.

Ψιλή βροχή τη νύχτα όλη χτύπαγε στο τζάμι
τη ζήλεψα που πάει να ενωθεί
μ’ ένα ποτάμι, ψιλή βροχή.